Nereden başlasam, ne kadar mutlu olduğumu nasıl anlatsam hiçbir fikrim yok. Tübitak'a hazırladığımız proje bitti. Başvuru yaptık. Ama nasıl yaptığımızı bir de bize sorun. 17.00'da bitiyordu başvurular, biz birkaç dakika geçe tamamladık her şeyi.
Ama o kadar çok aksilik çıktı ki anlatamam. Zaten anlatmak istemiyorum sinirlerim bozuluyor. Ama o işlerin tamamlanmasını beklerken Sliwer'la dedik ki ''Yasin okuyalım başvurabilirsek.'' başvurduk tabii. Şimdi 2 Yasin okumam lazım, bir de dünden kalma 5 Fatiha var benim, yani şimdi başlasam anca yetişir herhalde hepsi.
Ama hala bu yoğunluğun bittiğine inanamıyorum. Moralim tavan tapmış durumda zaten de ayak bileklerim biraz ağrıyor dün ayaklarımı bir tarafıma vura vura arkadaşın evine koştuğum için. Ama olsun o da. Şimdi tek yapmamız gereken sonuçların açıklanmasını beklemek. Bir de bölge sergisine kalma durumu olursa geliştirmemiz gerekecek projeyi.
Yarın şu lanet karneleri alıp Sumi'yle takılıcaz biraz. Sliwer başka bir arkadaşıyla buluşacağı için katılamayacak sanırım. Olsun, pazar günü onunla Sosyete Pazarı'na gidiyoruz zaten. Kukuleta alacağım.
Dönüp dolaşıp aynı şeyi söylüyorum ama bir insanın kendini özgür hissetmesinin en fazla gidebileceği sınır budur herhalde. Ötesi yok yani. Yarın proje yetiştirme derdi olmadan uyanmak öyle uzak bir duygu ki..
Yemin ediyorum yaşlandım yahu.
Neyse ama bunları bırakalım, bitti gitti de, daha çok işim var, Fatiha okuyacağım, mazallah proje ulaşmaz falan.
3 yorum:
Bize de düşen birşey varsa yerine geturelim..
sağolasın, bir şey kalmadı yapacak, canınızın sağlığı. :)
Arkadaştan haber yok hala :/
Bileklerim benim de ağrıyor yaa :S
Yorum Gönder