Sıcak Çikolata içer misin benimle?

Ben aslında birisinin peşinden günlerce koşacak bir insan değildim. Hele adını bile bilmediğim birisiyle işim olmazdı. Bildiğiniz burnu havada kızlardandım. Bana göre erkekler benim etrafımda pervane olmalıydı. güzelim olm ben, ötesi var mı? Ama bu durum her zaman yemiyormuş.

Ertesi gün okula gittim ama, bir bana sorun ne işlediniz derste diye. Bilmiyorum. Hiçbir şey bilmiyorum. Adını bile bilmiyorum o çocuğun. O çocuk diye bahsetmekte iğrenç bir duygu. Ve, 'Olm Selin, ya bir şeyler yaparsın ya bu taş gibi oğlanı şırfıntının teki koluna takar çiftlik'te gezer.'' Sonra dedim ki, ''nerden biliyorum sevgilisi olmadığını.'' Sonra da dedim ki ''Bittin olm. Bu aşk sonun olur senin. Dua et ki gerçekten aşık olmuş olma.''

Beynimdeki tilkilerin kuyrukları birbirine değe değe dolaşırken, okul çıkışında okullarının önüne gittim, onu görebilmek umuduyla. Samanlıkta iğne aramaya benziyordu bu yaptığım. Belki de çoktan çıkmıştı okuldan. Belki bugün gelmemişti. Takıntılı bir sapık gibi bekledim ve sonunda sabreden derviş kılığına girip muradıma erdim. Okuldan çıktı. Başını sağa sola sallayarak saçlarını düzeltiyordu. Hava bana göre sıcak olmasına rağmen üşümüştü, belliydi. O anda yanına gitmek istedim. Elini tutup ısıtmak, ya da köşedeki kafede sıcak çikolata ısmarlamak... Bunları teklif edersem beni ümraniye sapığı konumunda görecek olması daha üzücüydü. Ben onun için neler düşünürken, o benden haberdar bile değildi..

Tek başına yürüyordu. Nereye gittiğini kendisi de bilmiyordu sanırım. Üzgündü. Morali bozulmuştu bir şeye. Üzüldüm.

Ben en yakın kuyumcudan tek taş alacak parayı nereden bulacağımı düşünürken o Atakum dolmuşlarına bindi ve gitti. Bildiğin gitti. Ben de otobüse binip eve döndüm sonra. Napiyim başka.