07 Eylül, 2011

Kareas

Artık yalnızca Kareas ismini verdiğimiz, ortaokul arkadaşlarımla kurduğumuz grupla buluşunca bloga yazmak istiyor canım. Çok mutlu oluyor, çok şey anlatmak, sabaha kadar yazmak istiyorum. Çok eğleniyor, çok gülüyorum o sayılı dakikalarda. Öyle çok konuşulacak şey, öyle birikmiş anılar var ki, hangisinden başlayacağımızı bilemiyor; birimizin bitirdiği sözü alıp uzun sıkıcı sessizlikler yaşamadan, birlikte olduğumuz saatlerin azlığından şikayet ederek dağılıyoruz evlerimize.
Biz artık birbirimizin mutluluğuna şahit olamıyor, sadece anlatabiliyoruz. Mutluluğumuzu onlara da o anları yaşatmaya çalışarak anlatıyor, üzüntümüzü kısa mesajlarla paylaşıyor, telefonlarda uzakları yakın ediyoruz.

Sürekli gittiğimiz yerler, sürekli yaptığımız aktiviteler, rutinlerimiz, ilklerimiz var birlikte. Uzun yıllar oldu birlikte.Çocuk saflığıyla mutlu oluyorum onlarlayken. Kendimi onların yanında kendim gibi hissediyorum. Oraya aitmişim gibi…

Bilemiyorum duygusallaşıyorum konu Kareas olunca. Bir de Sliwer var tabi arkadaşım olduğun için kendimi çok şanslı hissettiğim..

Öyle işte blog. Cuma günü yine buluşacağız. Sıla konserine gidiyoruz üzerine afiyet.

Hiç yorum yok: