
Biz artık birbirimizin mutluluğuna şahit olamıyor, sadece anlatabiliyoruz. Mutluluğumuzu onlara da o anları yaşatmaya çalışarak anlatıyor, üzüntümüzü kısa mesajlarla paylaşıyor, telefonlarda uzakları yakın ediyoruz.
Sürekli gittiğimiz yerler, sürekli yaptığımız aktiviteler, rutinlerimiz, ilklerimiz var birlikte. Uzun yıllar oldu birlikte.Çocuk saflığıyla mutlu oluyorum onlarlayken. Kendimi onların yanında kendim gibi hissediyorum. Oraya aitmişim gibi…
Bilemiyorum duygusallaşıyorum konu Kareas olunca. Bir de Sliwer var tabi arkadaşım olduğun için kendimi çok şanslı hissettiğim..
Öyle işte blog. Cuma günü yine buluşacağız. Sıla konserine gidiyoruz üzerine afiyet.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder