Sevgili okur,
Üzerimde bir kırgınlık var. Hayır sevgili okur, duygusal bir okur olduğun için aklına manevi olarak kırgın olduğum geldi, biliyorum; fakat fiziksel bir kırgınlıktan söz ediyorum. Yorgunluk ya da belki üşümeye bağlı bir hastalık gibi... Geç bir saat olmamasına rağmen uyumak istiyor, hiç olmadı yatağıma yatmak(yatarsam uyurum) ve üzerimde kalın kıyafetler olmasına rağmen kalın siyah şalıma sarılmak istiyorum.

Bunların yerine çalışma salonundayım ve siyah şalım yok. Ona ihtiyacım olduğunu ve onu ne derece sevdiğimi herkes bilir! Başka zaman oldukça iyi hissettirecek ve şalımın yokluğunun acısını(asla yerini tutamaz hiçbir şey) hafifletecek olan bisküvili süt de şu anda işe yaramıyor. Zira zaten çay ve kahveyi karıştırarak(karıştırmamak ilk kuraldır bunu öğrenmiş olmalıydım) stratejik bir hatada bulundum, devamını getirmemeliyim. Belki ev botlarım biraz yardımcı oluyordur. Onları çok seviyorum, iyi ki varlar. Tanrıya onları bana verdiği için her gece yatmadan dua ediyorum.(ciddili)