Bu yazıyı yazdığım zaman balığım yakın zamanlarda ölmüştü ve ben de bu işlerden elimi eteğimi çekmiş, bir daha hiçbir balığı Luigi kadar sevemeyeceğimi düşünmüştüm. Efendim abartılı bir sevgi olabilir; fakat Luigi oldukça uzun süre benimle birlikteydi ve ben de açıkçası uzun süre yaşadığı için gurur duyuyordum. Bu yüzden bir daha balık almayacağımı söyledim.
Fakat birkaç hafta önce almayı düşündüm, sonra da Luigi'ye haksızlık olur gibisinden saçma bir düşünce içimdeki isteği bastırmamı söyledi. Yine de, artık bir Müştak'ım var ve ben bu durumdan çok memnunum.
Müştak, doğum günü hediyesi. İsmini Charles Dickens'ın Müşterek Dostumuz romanından alıyor. Ama ben Müştak'la sohbet falan ediyorum ve Müşterek Dostumuz demek oldukça uzun oluyor. Müştak olarak kısalttım. Ve zannediyorum Müştak ismini sevmeye başlıyorum.
Müştak'ın düşüncelerinden emin olmak için ona sormak gerekir ama bence beni seviyordur. Çünkü ben onunla konuşuyorum. Sen, diyorum. Sürekli suyunu pisletip yemek yiyorsun. Ama ben senin aksine, diyorum. Okula gidip ders çalışıyorum. Ona evde işsiz oturan koca muamelesi yapıp başının etini yiyorum.
Rüyamda intihar ettiğini görüyordum, sanırım bu tip konuşmalarımı azaltıp sevdiğimi daha sık söylemeliyim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder